:)

Καλημέραααα! Να μου πείτε, τι καλημέρα, καλησπέρα είναι, τεμπελχανού και υπναρού Ειρήνη. Ναι, θα σας πω, τυπικά απόγευμα είναι πλέον, αλλά έλα μου που εμένα με πήρε ο ύπνος και ξύπνησα 13:12 σήμερα! Ε, μου έλειπε ύπνος προφανώς, μετά την τόσο αγχώδη και άυπνη εβδομάδα. Κι επειδή λόγω ακριβώς αυτού του άγχους είχα αυτό το παραλήρημα τις προάλλες και όσοι το διαβάσατε μάλλον αναθεματίσατε την ώρα και τη στιγμή (χαχα), είπα να γράψω ένα χαρούμενο ποστάκι μπας κι εξευμενίσω τα πνεύματα και με συγχωρήσετε (*grin*) και συνεχίσετε να έρχεστε και δε χάσω τους  λίγους αναγνώστες που έχω, χιχι.. φτάνει που κι εγώ η ίδια γράφω τόσο αραιά εδώ μέσα, μη μείνω και μονάχη μου, δε λέει...

Θα σας βάλω και τραγουδάκι βρε, άντε, είδατε τι καλή που είμαι; :P

Είχα κάτι χρόνια να το ακούσω, ίσως γιατί μου θύμιζε μια άσχημη κατάσταση - τώρα, το ότι μου ήρθε στο μυαλό και το ακούω χωρίς ..επακόλουθα, σημαίνει ότι το ξεπέρασα εκείνο το κομμάτι του παρελθόντος; Χμμ.. μάλλον, έτσι νομίζω ότι είναι :)

Τι άλλο ήθελα να σας πω; Α! Ξέρω ότι είναι μικρή η πιθανότητα να βρεθεί κάποιος/κάποια να μου απαντήσει, αλλά ψάχνω να βρω ιδέες για βιβλίο ευχών γάμου και ευχαριστήριες κάρτες, πάλι γάμου, που θα δοθούν στον κάθε καλεσμένο δηλαδή. Μήπως έχετε κανένα site να μου προτείνετε, όπως επίσης και πού μπορώ να βρω υλικά για το βιβλίο ευχών, μιας και σκέφτομαι να το κάνω μόνη μου; Από scrapbooking δεν ξέρω, αλλά έχω καλλιτεχνική φύση και τα χέρια μου πιάνουν, οπότε κάτι θα κάνω πιστεύω ;)

Αυτά. Σας εύχομαι να έχετε μια υπέροχη Κυριακή! :)


ΥΓ: Ναι, πλέον είμαι καλά. Δέχτηκα την τρίτη και φαρμακερή αρνητική απάντηση κι αποφάσισα το συγκεκριμένο να μην το κυνηγήσω άλλο - όπως μου είπε και μια φίλη προχθές "Όσο πιο πολύ το κυνηγάς, τόσο σου γλιστράει σα λαγός, δεν το βλέπεις;" και συνειδητοποίησα ότι είχε δίκιο. Το διαγράφω λοιπόν αυτό από τη λίστα μου και θέτω νέο στόχο. Ένιωσα τεράστια ανακούφιση όταν πήρα αυτή την απόφαση. Αυτό που με κατέβαλλε, τελικά, ήταν αυτή η αίσθηση του να αιωρούμαι σε ένα τεντωμένο σχοινί, μην πηγαίνοντας ούτε μπροστά ούτε πίσω. Τώρα λοιπόν πήγα πίσω, ηρέμησα που βρέθηκα σε στέρεο περιβάλλον και κοιτάζω με προσμονή το επόμενο τεντωμένο σχοινί στο οποίο αποφάσισα να ανέβω.. όσο σ' αυτό θα πηγαίνω μπροστά, έστω και με μικρά βηματάκια, μια χαρά θα είμαι ;) Φιλώ σας!