Σάββατο 27 Μαρτίου 2010

Με τίτλο

Αν η προηγούμενη ανάρτηση ήταν "χωρίς τίτλο", αυτή είναι "με τίτλο". Ποιός είναι ο τίτλος, θα μου πείτε; Κανένας και όλοι. Τι τίτλο αλήθεια μπορείς να βάλεις όταν γίνεται ένα μπαμ, μια στροφή 180 μοιρών και παίρνεις (σημαντικές ή μη) αποφάσεις για τη ζωή σου; Άλλωστε, αν βάλεις τίτλο, έχεις και την ηθική υποχρέωση να τον τηρήσεις.. κι εγώ δεν είμαι σε τέτοια φάση. Ναι, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ, ναι, δεσμεύομαι να μην πέσω πάλι στις ίδιες παγίδες, αλλά η αλήθεια είναι πως δεν εξαρτάται πάντα από σένα, πολλές φορές οι συγκυρίες σου παίζουν χοντρό παιχνίδι. Γι' αυτό και δεν βάζω τίτλο, για να μη νιώθω τύψεις μετά αν δεν τα τηρήσω όλα αυτά ;)  


Το θέμα είναι όμως πως, μετά από ένα γερό ταρακούνημα, κι έχοντας φτάσει στα όριά μου, νοιώθω έτοιμη να την κάνω την στροφή. Θέλεις ο λαμπερός ήλιος που είχαμε σήμερα; Θέλεις το ότι ξημέρωσε μια καινούρια μέρα; Θέλεις τα όρια που λέγαμε; Το είδα αλλιώς το πράγμα και πολύ το χαίρομαι - συνήθως μου παίρνει πολύ παραπάνω. Ελπίζω η -όσο γίνεται- καλή διάθεση που έχω να κρατήσει, αλλά κι αν δεν κρατήσει, χαίρομαι το "τώρα" που υπάρχει :)


Αισιόδοξο κομματάκι, έτσι επειδή τα σύννεφα αρχίζουν σιγά-σιγά και διαλύονται..

2 σχόλια:

Μαριλένα είπε...

έτσι μπράβο Ειρήνη μου!
μια πιο αισιοδοξη ματιά, φτιάχνει τη διαθεση και ίσως τα πράματα :))

φιλιά
καλή Κυριακή!

Ειρήνη είπε...

:)
Επίσης!