Κυριακή 28 Μαρτίου 2010

Βιβλιοχαλάρωση...

Χθες πέρασα σχεδόν όλη μέρα αραχτή στο κρεβάτι μου, με τον υπέροχο ήλιο να φωτίζει ολόκληρο το δωμάτιο και απαλή μουσική, με ήχους της φύσης που λατρεύω, να ακούγεται στο βάθος. Κι όχι μόνο αυτό, πέρασα τη μέρα μου αγκαλιά με ένα βιβλίο. Δύο, για την ακρίβεια. Είχα κάτι χρόνια να το κάνω αυτό, να αφιερώσω ολόκληρη μέρα στον εαυτό μου και, για να είμαι ειλικρινής, το κατευχαριστήθηκα. Πρόσφατα αγόρασα (πάλι) μπόλικα βιβλία - με πιάνει πού και πού, δέκα-δέκα τα παίρνω, έτσι για να έχω πάντα απόθεμα και πολλές επιλογές σε περίπτωση που, όπως χθες, θέλω να χαθώ στις σελίδες ενός καλού βιβλίου. Δεν ήμουν στη διάθεση να διαβάσω κάτι "βαρύ", οπότε επέλεξα δύο με ιστορίες που θαρρείς είναι βγαλμένες από τη ζωή, σε κάνουν να ταυτίζεσαι μαζί τους και, ίσως, να αναθεωρείς κάποια πράγματα. Αυτό για μένα το έκανε κυρίως το δεύτερο, για το οποίο θα σας μιλήσω παρακάτω.


Το πρώτο που έπιασα στα χέρια μου ήταν το "Τη μέρα που σε γνώρισα", της Λένας Μαντά. Είναι η ιστορία μιας νέας γυναίκας εγκλωβισμένης σε ένα γάμο που της προσφέρει μια καλή ζωή, οικονομική άνεση, ένα παιδί κι έναν σύντροφο που άλλες θα ζήλευαν. Κι όμως, κάτι της λείπει..


Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο:
Μια γυναίκα, κάθε ημέρα η ίδια ιστορία. Χαμένη ευτυχία σε σβησμένα χαμόγελα. Τη μια στιγμή η καρδιά καλπάζει σαν άλογο και την άλλη σταματά και στέκεται να αφουγκραστεί τα βήματα μιας ζωής που χάνεται.
Είναι το όνειρο μπροστά μας και δεν μπορούμε να απλώσουμε το χέρι να τραβήξουμε το πέπλο που χωρίζει το φανταστικό από το πραγματικό.
...
Η ανυπαρξία δεν υπάρχει. Η ευτυχία βρίσκεται πάντα μέσα στην ψυχή μας κρυμμένη κάπου και περιμένει να της ανοίξουμε την πόρτα.
Είναι μια ιστορία που σε παρασύρει, δεν μπορείς εύκολα να αφήσεις από τα χέρια σου αυτό το βιβλίο. Μια ιστορία που σε συγκινεί, που σε κάνει να ταυτίζεσαι κι ας μην έχεις βρεθεί ποτέ στη θέση αυτής της γυναίκας. Το τέλος όμως δεν το περίμενα, νόμιζα πως άλλη θα ήταν η επιλογή της.. 


Το δεύτερο ήταν το πολύ πρόσφατο βιβλίο της Μαρίας Τζιρίτα, "Αν δεν υπήρχε αύριο". Αρχικά δεν σας κρύβω πως την περιγραφή τη βρήκα λίγο ..."ξερή". Γρήγορα όμως, μετά τις πρώτες 30-40 σελίδες, πραγματικά με συνεπήρε! Οι χαρακτήρες άρχισαν να συνδέονται μεταξύ τους, η ιστορία να αποκτά νόημα και να γίνεται πιο προσωπική, η ροή να γίνεται ολοένα και πιο ενδιαφέρουσα. Δεν μπορούσα να μην το τελειώσω, κυριολεκτικά το "ρούφηξα"! 
...
Αυτό το μυστικό όμως, που τους δένει με έναν όρκο σιωπής, τους αναγκάζει να δουν τη ζωή τους με άλλο μάτι και να προσπαθήσουν να βρουν την ευτυχία, ακόμα κι αν γι' αυτούς αλλά και για ολόκληρη τη Γη δεν υπάρχει αύριο...


Πολλές φορές δεν χρειάζεται να διαβάσεις το βαρύ, φιλοσοφημένο βιβλίο για να σε βάλει σε σκέψεις. Ακόμα και ιστορίες σαν τις παραπάνω μπορούν να σε κάνουν να αναρωτηθείς τι θα έκανες εσύ αν ήξερες πως δεν σου μένει πολύς χρόνος και πως τώρα είναι η ευκαιρία σου να κάνεις όλα όσα δεν έκανες.. και να βρεις την ευτυχία. Πόσο μάλλον όταν η ευτυχία βρίσκεται πάντα μέσα στην ψυχή μας κρυμμένη κάπου και περιμένει να της ανοίξουμε την πόρτα...


ΥΓ: Αυτό το "πόσο" αρχικά το είχα γράψει ως "πόσω".. πριν κλείσω όμως την ανάρτηση, θέλησα να το ελέγξω αν όντως είναι σωστό, το βλέπω συνέχεια γύρω μου με ωμέγα και το είχα υιοθετήσει κι εγώ κι ας με ξένιζε στην αρχή. Τελικά το σωστό είναι "πόσο" !

25 σχόλια:

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

KAΛΩΣ ΣΕ ΒΡΗΚΑ.
ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ! ΠΙΟ ΓΛΥΚΑ ΑΠΟ ΤΣΟΥΡΕΚΙΑ,ΠΙΟ ΓΕΡΑ ΑΠΟ ΑΒΓΑ,ΠΙΟ ΤΥΧΕΡΑ ΑΠΟ ΑΡΝΙΑ :)))))

Ειρήνη είπε...

Σ' ευχαριστώ πολύ, και για τις ευχές επίσης :) Είμαι καινούρια στην ..μπλογκοπαρέα, ελπίζω σιγά-σιγά να σας μάθω όλους :) Χρόνια πολλά εύχομαι και σε σένα, καλό Πάσχα και ό,τι καλύτερο! :)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ειρηνούλα καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Κι εγώ έχω (πλέον) μανία με την ανάγνωση βιβλίων...

Τον τύπο βιβλίων που αναφέρεις κάπου τον έχω παρεξηγήσει.
Χωρίς να τα έχω διαβάσει ποτέ, έχω την εντύπωση (μπορεί να κάνω και λάθος) πως είναι σαν τα παλιά άρλεκιν που πλέον οι εκδότες τα βγάζουν σε "καλύτερη συσκευασία" για να δίνουν την ψευδαίσθηση πως διαβάζουμε βιβλιά...

Η Μαρία Τζιρίτα, αν δεν κάνω λάθος, είναι και μπόγκερ!

Χάρηκα που σε γνώρισα, φιλιά!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αααα... κάτι ξέχασα.

Είδα πως σου αρέσει κι η μαγειρική.

Έχω αποφασίσει να μάθω να μαγειρεύω!
Πιστεύω πως θα μου χρειαστεί, ως φανατικός εργένης που είμαι...

Δέχεσαι να μου προσφέρεις μαθήματα τα Σάββατα;
Βάζω τα υλικά, βάζεις την κουζίνα, τα μαγειρικά σκεύη και την τέχνη...

Ειρήνη είπε...

Καλησπέρα Ασκάρ (μου επιτρέπεις να σε φωνάζω όπως είδα πως σε φωνάζουν οι ..γείτονες;) και καλή (Μεγάλη) εβδομάδα.

Κάπου έχεις δίκιο στο σχόλιό σου γι' αυτού του είδους τα βιβλία, παίζουν πολύ έντονα με τα συναισθήματα των χαρακτήρων και προσελκύουν συνήθως αναγνώστριες παρά αναγνώστες. Ωστόσο, πολλές φορές δεν έχουν να κάνουν με συναισθήματα ..αισθηματικού περιεχομένου, αλλά αντικατοπτρίζουν καθημερινά προβλήματα ή/και τραγικές ιστορίες ανθρώπων (πολλές φορές πραγματικές, αλλά και φανταστικές που θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι πραγματικές) υπό το πρίσμα πάντα του μυθιστορήματος. Οπότε πολλά από αυτά ξεφεύγουν εντελώς από το στυλ του "Άρλεκιν" - ειδικά όταν δεν δίνουν το αναμενόμενο, ρομαντικό τέλος.. και προσωπικά τα "χρησιμοποιώ" σε περιπτώσεις, όπως είπα, που δεν θέλω να διαβάσω κάτι βαρύ, αλλά που θέλω απλά να χαθώ στις σελίδες ενός βιβλίου και να ταξιδέψω με την ιστορία του.. και γιατί όχι; να μάθω και κάτι από αυτό. Η Μαρία Τζιρίτα ναι, είναι μπλόγκερ κι έχει γράψει μέχρι στιγμής 3 μυθιστορήματα.. και τα τρία τα βρήκα καλά.

Όσο για τα μαθήματα μαγειρικής, ευχαρίστως δίνω τη βοήθειά μου σε φίλους όταν τη χρειάζονται. Οπότε αν μελλοντικά μπεις σ'αυτή την κατηγορία, σίγουρα δεν θα αρνηθώ να σου προσφέρω τα ..φώτα μου :) (χαχα). Τα οποία φώτα βέβαια έχουν αρχίσει να θολώνουν - εργένισσα κι εγώ, αν κι όχι φανατική, και με λίγο ελεύθερο χρόνο, συνήθως βαριέμαι να μαγειρέψω "κανονικά" μόνο για τον εαυτό μου και κοντεύω να ξεχάσω την τέχνη μου.. αλλά απ' ότι λένε είναι κι αυτό σαν το ποδήλατο: όταν το μάθεις, δεν το ξεχνάς ποτέ!

Χάρηκα κι εγώ για τη γνωριμία :)

(ΥΓ.: Τι στο καλό τρως τόσα χρόνια (δεν ξέρω βέβαια πόσα) αν δεν ξέρεις να μαγειρεύεις;;;;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Zωή νάχω, μόλις μπήκα στα 42!
Μέχρι τώρα καλά την έβγαλα, με μαμομαγειρική, ταπεράκια αγαπημένης θείας και δύο αρραβώνες!
Αλλά επειδή τα πράγματα γίνονται στριμόκωλα το πήρα απόφαση να μάθω να αυτοεξυπηρετούμαι!

Μαθήματα χρειάζομαι κι όχι απλές συμβουλές! Είμαι μαγειρικά αναλφάβητος...

Αλλά δεν πειράζει, κάποιον άλλον δάσκαλο/α θα βρω να με ξεστραβώσει!

Φιλάκια και τα ξαναλέμε...

Μαριλένα είπε...

Ειρηνούλα ακόμα δεν εχω προλάβει να καθησω να σε διαβασω με την ησυχία μου, θα σου εξηγήσω ..τηλεφωνικώς τον λογο.
ασε, μεγαλες δουλειες εχω ανοιξει και με μεγάλη κουραση παλεύω.

προς το παρον σε φιλώ και παρε με να τα πουμε λεπτομερεστερα.

Pansofix είπε...

καλησπερα καικαλως σε βρηκα!!! το διαβασμα ειναι απο τα καλυτερα χομπυ και απο τις πιο δημιουργικες ασχολιες!!!

Pansofix είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
zeidoron dtsoukas είπε...

Καλώς ήρθες στη μπλογκόσφαιρα,καλό μήνα και Καλό Πάσχα εύχομαι!

Eva F. είπε...

Ειρήνη μου καλώς σε βρήκα!
Τα βιβλία της Μ. Τζιρίτα τα έχω διαβάσει (εκτός το τελευταίο που δεν το άρχισα ακόμα).
Μου αρέσουν πάρα πολύ!
Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να πολυσκοτίζω και το μυαλουδάκι μου με κάτι πολύπλοκο!!!
Μ΄αρέσει πολύ ο τρόπος γραφής της....

Σου εύχομαι ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Σου εύχομαι ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ & ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ.

Να περάσεις όμορφα παρέα μ΄αυτούς που αγαπάς και σ΄αγπαπούν!
Να είσαι καλά.

BUTTERFLY είπε...

Χα! Αυτο με το ποσω-ποσο κι εγω τελικα λαθος το κανω παντα! Ευχαριστω για τη διευκρινιση.

Το δευτερο βιβλιο, της Μαριας Τζιριτα με συνεπηρε κι εμενα, οταν προσφατα το ειχα διαβασει.

Γενικα, τα βιβλια ειναι ενα μαγικο ταξιδι κι εχουν ΟΛΑ ανεξαιρετως να σου δωσουν κατι!

Ενω παλια τα ρουφαγα κι εγω 2-2, τελευταια δοκιμασα να μην αρχιζω ενα βιβλιο αμεσως μολις τελειωσω καποιο αλλο. Τελικα, η επιδραση ειναι καταπληκτικη ετσι. Το χωνευω αργα και το αναπαραγω, το σκεφτομαι χωρις να το επιδιωκω και αυτο αναδεικνυεται κομματι κομματι, οπως τα αρωματα, που πρωτα αναδεικνυεται η βαση, μετα η καρδια και μετα η κορυφη!

Καλη Ανασταση σου ευχομαι και ελπιζω να τα λεμε!

Rena είπε...

Καλή Ανάσταση και Καλό Πάσχα!!!

Ειρήνη είπε...

Μαριλένα μου είμαι στα Τρίκαλα, έχω έρθει για Πάσχα, γι' αυτό και δεν σε έχω πάρει ακόμα, είχα τρέξιμο αυτές τις μέρες. Θα τα πούμε όμως αύριο τηλεφωνικώς, οπότε αφήνω και τις (πολλές) ευχές για τότε. Προς το παρόν, καλή Ανάσταση να έχετε! :) Φιλιά πολλά!

Ειρήνη είπε...

@Pansofix
Χρόνια Πολλά και καλή Ανάσταση εύχομαι! Χάρηκα για τη γνωριμία :)

Ειρήνη είπε...

@Pansofix

...και το καλωσόρισμα βεβαίως-βεβαίως :)

Ειρήνη είπε...

@zeidoron
Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα, καλό Πάσχα και υγεία πάνω απ' όλα!

Ειρήνη είπε...

@Eva F.

Εύα σ'ευχαριστώ πολύ, εύχομαι και σε σένα καλή Ανάσταση, καλό Πάσχα και ό,τι καλύτερο! :)

Ειρήνη είπε...

@BUTTERFLY
Έχεις δίκιο σ'αυτό που λες, όλα τα βιβλία έχουν κάτι να σου δώσουν! Καλή Ανάσταση και σε σένα, θα τα λέμε σίγουρα, ειδικά αφού επιστρέψω στη ..βάση μου :)

Ειρήνη είπε...

@rena
Καλό Πάσχα εύχομαι και υγεία σε σένα και στους δικούς σου ανθρώπους! :)

Μαριλένα είπε...

Καλή Ανάσταση
Καλό Πάσχα!

φιλιά κι ευχες :))

neli είπε...

Αχ έχω πολλά χρόνια να το κάνω αυτό και πραγματικά σε ζηλεύω!!!

thumbelina είπε...

Υπέροχα βιβλία και τα δύο, πολύ καλές επιλογές!!
καλό υπόλοιπο ήμέρας!!

Ειρήνη είπε...

@neli
Είχα κι εγώ κάτι χρόνια να το κάνω κι όπως δείχνουν τα πράγματα δεν πρόκειται να το κάνω ξανά σύντομα, χαχα.. πέσαμε πάλι στα 12-13ωρα τη μέρα, μετά βίας κοιτάζω κι εδώ μέσα..
Την καλησπέρα μου :)

@thumbelina
Ναι, ήταν όντως επιλογές για τις οποίες δε μετάνιωσα! Τουλάχιστον για "δε-θέλω-να-διαβάσω-κάτι-βαρύ" στιγμές.. Ωραίο ψευδώνυμο!

Ανώνυμος είπε...

I got what you intend, appreciate it for putting up.Woh I am delighted to find this
website through google. "Don't be afraid of opposition. Remember, a kite rises against not with the wind."
by Hamilton Mabie.

Review my page http://viralleadapps.net []